Wpływ prawidłowych postaw rodziców na rozwój dziecka

19:43:00




  Na co dzień niewielu z nas zastanawia się, jak wielkie znaczenie dla kształtowania u dziecka wizji relacji międzyludzkich mają postawy rodzicielskie. To właśnie w domu mały człowiek uczy się pierwszych, najważniejszych aspektów życia społecznego. Jestem mamą pięciolatka i nie raz zauważam, że moja uwaga, pochwała, ma wielki wpływ na to, jak postrzega naszą relację moje dziecko.
  Najważniejsza jest oczywiście miłość, która w relacji rodzic-dziecko odgrywa kluczową rolę.
Dziś chciałabym powiedzieć co nieco na temat prawidłowych postaw rodzicielskich, dzięki którym nasze pociechy wzrastają na pewnych siebie i empatycznych ludzi. Często spotykam się z artykułami, w których poruszany jest temat nieprawidłowych postaw rodziców, dlatego ja chciałabym omówić go od tej drugiej, lepszej strony.

  To, co dzieje się w domu, atmosfera rodzinna, a także stosunki panujące pomiędzy członkami rodziny niewątpliwie zależą w dużej mierze od postaw rodzicielskich, które są prezentowane przez matkę i ojca. Sedno tej kwestii można zawrzeć w  tendencji do :

„odczuwania dziecka, 
myślenia o nim i zachowania się 
werbalnego  lub niewerbalnego 
w pewien określony sposób, 
wobec niego”. 

(M. Ziemska)

  Istnieją cztery rodzaje pozytywnych  postaw, które zapewne każdy rodzic doskonale zna. Warto wykazywać te postawy wobec naszych dzieci, gdyż jak sami się przekonacie poniżej, wpływają one doskonale na rozwój w szerokim tego słowa znaczeniu.
  Tą moim zdaniem najważniejszą i wprost  postawą prawidłową, jest postawa akceptacji. Zgodnie z nią rodzice przyjmują swoje dziecko z jego wszystkimi zaletami, jak i wadami, czy też możliwościami i ograniczeniami. W myśl tej postawy, dla rodzica przebywanie z dzieckiem jest przyjemnością, czymś, co nie stanowi dla niego wyrzeczenia. Rodzic, który ma postawę akceptacji, w  życiu codziennym okazuje dziecku uczucia i troskę, a także poświęca dla niego czas, podkreśla, że dziecko jest dla niego ważne. Akceptacja wiąże się także z tym, że uznaje się indywidualizm dziecka i np. chwali się je  w rozmowach z innymi dorosłymi. Jednocześnie postawa ta wymaga, by  nie okazywać dziecku kiedykolwiek, iż jest ciężarem w jakiś sposób. Dzięki akceptacji, rodzic sprawia, że  dziecko czuje się bezpiecznie i jest z siebie zadowolone, jednocześnie rodzic stara się poznać  potrzeby małego człowieka i  zaspokoić je w odpowiedni sposób.

   Następną, także ważną postawą rodzicielską jest postawa współdziałająca, która przejawia się w aktywnym uczestnictwie rodziców w życiu dziecka. Tutaj formy współdziałania są różnorodne i w dużej mierze zależą od wieku dziecka i jego potrzeb. W czasie gdy dziecko uczęszcza do przedszkola współdziałanie widać głównie przez wspólną zabawę, a także rozmowę, cierpliwe udzielanie odpowiedzi na  pytania dziecka (nie jest to łatwa sprawa, mój pięcioletni Filip zadaje mnóstwo pytań). Nie każdy rodzic lubi bawić się z dzieckiem i nie jest to niczym złym. Wystarczy rekompensować dziecku zabawę tradycyjną, przy pomocy zabawek,  angażowaniem go domowe obowiązki, oczywiście dostosowane do wieku i możliwości dziecka. Przy okazji uczenia obowiązkowości, wytrwałości, rodzic może się z dzieckiem świetnie bawić, jednocześnie podkreślając ważną kwestię dbania o dom i jego mieszkańców. Oczywiście wspólne wykonywanie małych prac domowych ma sprawiać dziecku przyjemność i nie być powodem do stresu.

  Kolejna, ważna postawa to uznanie praw dziecka. Jeśli rodzice przejawiają postawę uznanie praw, to traktują dziecko jak członka rodziny równoprawnego. Zatem ważne jest tu okazywanie mu szacunku wobec podjętych działań  dziecka. Szanuje się jego małe tajemnice, a  każdą trudną sytuację rozwiązuje się za pomocą wyjaśnień i tłumaczenia. Dzięki stosowaniu tej postawy rodzic daje możliwość podjęcia  zadań, które dziecko ma ochotę wykonać. Nie muszę zatem podkreślać, że za sprawą dania dziecku możliwości rozwoju, z pewnością będzie ono coraz bardziej twórcze i pewne siebie.

  Nadszedł czas na ostatnią prawidłową postawę rodzicielską. Jest  to postawa rozumnej swobody, w jej myśl w czasie dorastania dziecko jest coraz bardziej samodzielne, daje się mu możliwość oddalenia fizycznego od rodziców. Dzięki wykazywaniu tej postawy, niewątpliwie buduje się coraz silniejsza więź psychiczna pomiędzy dzieckiem, a rodzicem. Zgodnie ze swoim  wiekiem dziecko coraz bardziej rozszerza zakres własnej działalności, czyli daje się mu coraz większą swobodę rozumną. Rodzice w myśl tej zasady posiadają cały czas  autorytet i kierują dzieckiem w odpowiednim zakresie. Za sprawą odpowiednio realizowanej postawy dziecko staje się bardziej pomysłowe i bystre. Swoboda daje mu pewność siebie i podejmuje ono chętniej decyzje by pokonać kolejne przeszkody.


  My, rodzice mamy jak widać trudną rolę. Mama i tata, którzy wobec dziecka przejawiają właściwe postawy z chęcią, na co dzień  otaczają  je  troską i dostrzegają jego potrzeby. Dzięki temu, że tłumaczą i wyjaśniają dziecku, niezrozumiałe rzeczy, przejawiają cierpliwość w najlepszym wydaniu. Największą radością jest dla nich wzrastająca, odrębną istota, przy czym potrafią też obiektywnie ocenić własne dziecko. Kluczem jest tu umiarkowany dystans i akceptacja dziecka, niezależnie 
od tego jakie ma wady i zalety.


 Piękny strój Filipka- Monello

Jeśli chcecie dowiedzieć się jeszcze więcej na temat prawidłowych i nieprawidłowych postaw rodzicielskich , to zapraszam do poczytania obszernego artykułu, który napisał dr hab. prof. UMCS Józef Stachyra(Promotor mojej pracy na studiach pedagogicznych). <Klik>

Tymczasem zapraszam Was także na nowy KONKURS
w którym do wygrania jest Stylowy Kuferek Kosmetyczny. 
Szczegóły: TU <Klik>.
































Zobacz także

10 komentarze

  1. Świadome kształtowanie psychiki dziecka jest bardzo ważne, ale też trzeba byc ostrożnym, by nie przesadzić. Często dzieci psychologów mają potem problemy z rówiesnikami, którzy byli chowani bardizej naturalnie i to powoduje problemy u nich

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się z Tobą, postawy rodzicielskie powinny być prawidłowe, co oznacza także zdroworozsądkowe podejście i unikanie tworzenia swoistego klosza, chroniącego dziecko.

      Usuń
  2. Warto świadomie przeżywać macierzyństwo. Dzięki temu i rodzicom i dzieciom jest o wiele łatwiej się dogadać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację , ten czas tak szybko mija, warto łapać go garściami :)

      Usuń
  3. Mój synuś ma niecały rok więc z przyjemnością zaznajomiłam się z Twoimi radami :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ważne by do rodzicielstwa podejść mądrze i cieszyć się każdą cudowną chwilą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, to przygoda, która im piękniejsza, tym więcej z niej dobrego wyciągnie nasze dziecko na przyszłość :).

      Usuń
  5. Nie na darmo mowi sie, ze praca i rola matki jest najwazniejsza rola jej zycia, jesli juz sie jej podjela. Ojciec rowniez ma gigantyczny wplyw...nie minimalizujmy go. Super wskazowki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się oczywiście, rola Taty jest niezmiernie ważna. Role rodziców się nieco od siebie różnią ale obie są fundamentem rozwoju dziecka :).

      Usuń

Formularz kontaktowy

Nazwa

E-mail *

Wiadomość *